O 30χρονος διεθνής επιθετικός του Λεβαδειακού, Βαγγέλης Μάντζιος, δηλώνει... Σκόρερ, δημιουργός, τεχνίτης. Οι ικανότητές του, από τότε π...
O 30χρονος διεθνής επιθετικός του Λεβαδειακού, Βαγγέλης Μάντζιος, δηλώνει...
Σκόρερ, δημιουργός, τεχνίτης. Οι ικανότητές του, από τότε που ακόμα ήταν σε νεαρή ηλικία, προσέλκυσαν πολύ νωρίς το ενδιαφέρον πολλών μεγάλων συλλόγων από την Ελλάδα και το εξωτερικό.Η επαγγελματική του καριέρα ξεκίνησε το 2001 στον Πανιώνιο, και το καλοκαίρι του 2005 ήρθε η μεταγραφή στον Παναθηναϊκό. Το επιστέγασμα της προσπάθειάς του, ήταν η κλήση του στην εθνική ομάδα την ίδια χρονιά. Στο «τριφύλλι» ανέδειξε ακόμα περισσότερο το ταλέντο του, και πέτυχε σημαντικά γκολ στο ελληνικό πρωτάθλημα και το Τσάμπιονς Λιγκ.
Έπειτα άρχισε το ...ταξίδι του στην Ευρώπη. Άιντραχτ, Ανόρθωση, Μαρίτιμο, για να καταλήξει στο Αζερμπαϊτζάν. Στο μεσοδιάστημα φόρεσε τη φανέλα του ΟΦΗ και του Ατρομήτου.
Σύμφωνα με τον ίδιο, η καριέρα του θα μπορούσε να είναι σπουδαιότερη. Ωστόσο οι «λάθος» επιλογές είναι για τους ανθρώπους. Ο Βαγγέλης Μάντζιος, πιο ώριμος από ποτέ, εξακολουθεί να έχει υψηλό κίνητρο, θέτει στόχους, και ενώ περιμένει το καλοκαίρι μίλησε αποκλειστικά στο woop.gr...
Νίκη ανάσα του Λεβαδειακού κόντρα στην Καλλονή την περασμένη αγωνιστική. Στόχος της ομάδας είναι ξεκάθαρα η παραμονή;
«Όπως ακριβώς το είπες. Η νίκη κόντρα στην Καλλονή ήταν νίκη – ανάσα, για μας. Η αλήθεια είναι ότι ήρθε δύσκολα και ήταν ιδιαίτερα αγχώδης. Φυσικά πρώτος στόχος και πάνω από όλα είναι η παραμονή του Λεβαδειακού στην κατηγορία».
Έχεις πετύχει ήδη δύο γκολ στο πρωτάθλημα. To πρώτο κόντρα στον Πανθρακικό στην πρεμιέρα και το δεύτερο, με αντίπαλο την Καλλονή. Τι να περιμένουμε από σένα, και τι περιμένεις εσύ ο ίδιος από τον εαυτό σου;
«Είμαι επιθετικός αλλά δε μ’ αρέσει μόνο να σκοράρω. Μ’ αρέσει να δημιουργώ μέσα στο γήπεδο και να μοιράζω ασίστ στους συμπαίκτες μου. Αυτό που θέλω εγώ από τον εαυτό μου είναι να πετύχω όσα περισσότερα γκολ μπορώ».
To 2003 είχες αναδειχτεί καλύτερος νέος παίκτης του πρωταθλήματος και φαντάζομαι ότι το κίνητρό σου τότε, ήταν μεγάλο. Ποιο είναι το κίνητρό σου δέκα χρόνια μετά;
«Το κίνητρό μου πάντα είναι να έχω καλή παρουσία στο γήπεδο. Να σκοράρω όσο περισσότερο γίνεται και μετά ό,τι ήθελε προκύψει. Το πιο ισχυρό μου κίνητρο πάντως είναι μέσα από την καλή παρουσία μου, να έρθει μία πρόταση απο το εξωτερικό. Αυτό θα ήθελα».
«Θέλω να ξεχάσω εκείνους που με ανάγκασαν να φύγω από τον Παναθηναϊκό»
Ξεκίνησες από τον Πανιώνιο, ανδρώθηκες στον Παναθηναϊκό, με τον οποίο έζησες καλές και κακές στιγμές να υποθέσω. Πως βλέπεις, - από μακριά πια - την κατάσταση στο τριφύλλι;
«Η κατάσταση είναι πολύ δύσκολη. Ο Παναθηναϊκός δεν είναι συνηθισμένος σε τέτοιες καταστάσεις, κι εύχομαι να βρει αργά ή γρήγορα το δρόμο του. Το έχω πει και στο παρελθόν, ότι χωρίς δυνατούς τον Παναθηναϊκό και την ΑΕΚ, το ελληνικό πρωτάθλημα στερείται της αίγλης του».
Τι σου έρχεται στο μυαλό όταν σε ρωτάει κάποιος για τα χρόνια που πέρασες στον Παναθηναϊκό;
«Αυτό που κρατάω από τον Παναθηναϊκό είναι οι αγώνες που δώσαμε στο Τσάμπιονς Λιγκ. Η νίκη που πετύχαμε στο Μεάτσα κόντρα στην Ίντερ το 2008, αλλά και το διπλό στη Βρέμη επί της Βέρντερ την ίδια χρονιά. Αυτό που θα ήθελα να ξεχάσω, είναι το γκολ που έχασα στον τελικό του Κυπέλλου με αντίπαλο τη Λάρισα, αλλά και μερικούς ανθρώπους που με ανάγκασαν να φύγω στο τέλος, χωρίς να το θέλω».
Άιντραχτ, Ανόρθωση, Μαρίτιμο, Μπακού... Τι είναι αυτό που κρατάς από την εμπειρία σου από το εξωτερικό;
«Οι εμπειρίες μου από το εξωτερικό ήταν πολύ σημαντικές για μένα. Ειδικά στη Γερμανία και την Πορτογαλία το ποδόσφαιρο είναι πιο επαγγελματικό. Στο Αζερμπαϊτζάν πήγα γι’ άλλους λόγους, ήταν προπονητής ο Μπόζινταρ Μπάντοβιτς ο οποίος με ήθελε πολύ.Βέβαια τα πράγματα και η ζωή εκεί δεν ήταν όπως τα περίμενα και έτσι πολύ νωρίς ζήτησα να φύγω».
«Έκανα λάθος επιλογές»
Τι θα άλλαζες αν γυρνούσες το χρόνο πίσω;
«Λάθος επιλογές. Οι περισσότεροι λένε ότι με βάση τις ικανότητές μου, θα μπορούσα να έχω κάνει μεγαλύτερη καριερα. Ίσως έκανα λάθη στις επιλογές μου. Θεωρώ ότι το μεγαλύτερο λάθος μου ήταν η μεταγραφή μου στην Κύπρο. Ήμουν 26χρονών, και ήταν λάθος μου σε αυτή την ηλικία να πάω να αγωνιστώ σε αυτό το πρωτάθλημα. Ωστόσο, δεν μετανιώνω. Έκανα αυτό που εκείνη τη στιγμή πίστευα ότι ήταν καλύτερο για μένα».
Ποια είναι τα πλεονεκτήματά σου και ποια τα μειονεκτήματά σου στο γήπεδο;
«Είμαι παίκτης τεχνικής. Έχω οξυδέρκεια στο παιχνίδι μου, ποδοσφαιρική εξυπνάδα. Μπορώ να κρατήσω την μπάλα στα πόδια μου και εκτός από το να σκοράρω, μπορώ να μοιράζω ασίστ. Το μειονέκτημά μου είναι ότι δεν έχω γρήγορο πρώτο βήμα κι είναι κάτι το οποίο δύσκολα αλλάζει».
Ποιον ποδοσφαιριστή θαυμάζεις;
«Αυτός που πάντα θαύμαζα ήταν ο Ζινεντίν Ζιντάν. Γιατί δεν ήταν ‘αθλητής’, αλλά ποδοσφαιριστής. Είχε φοβερή αντίληψη του χώρου και του παιχνιδιού. Γενικά δεν μ’ αρέσουν οι ποδοσφαιριστές – αθλητές. Το ποδόσφαιρο δεν είναι μόνο φυσική κατάσταση, αλλά και παιχνίδι μυαλού».
«Πολύ δύσκολο το πρώτο παιχνίδι με τη Σλοβακία»
«Πολύ δύσκολο το πρώτο παιχνίδι με τη Σλοβακία»
Η εθνική ομάδα τα τελευταία χρόνια συμμετέχει σε όλες τις μεγάλες διοργανώσεις. Ποιο πιστεύεις ότι είναι το ‘όπλο’ αυτής της ομάδας;
«Η ομάδα αυτή τα τελευταία χρόνια έχει ομοιογένεια και πολύ καλή αμυντική οργάνωση».
Πως βλέπεις τα δύο επερχόμενα παιχνίδια της εθνικής με τη Σλοβακία και το Λιχτενστάιν για τα προκριματικά του Μουντιάλ;
«Το αποψινό ματς θα είναι πολύ δύσκολο απέναντι στη Σλοβακία. Είναι μία πάρα πολύ καλή ομάδα. Αν έρθει η νίκη σε αυτό το ματς, τότε πιστέυω ότι το αποτέλεσμα στο επόμενο θα έρθει από μόνο του. Εξάλλου έχει εξασφαλίσει τη δεύτερη θέση και πλέον της μένει να εξαντλήσει όλες τις πιθανότητες για την πρωτιά και την απευθείας πρόκριση».
Έχεις υπάρξει μέλος της, το 2005. Υπάρχει στο πίσω μέρος του μυαλού σου η επιστροφή σου στην ‘γαλανόλευκη’;
«Κάθε ποδοσφαιριστής θέλει να είναι μέλος της εθνικής ομάδας. Ωστόσο δεν είναι κάτι το οποίο το σκέφτομαι συνέχεια κι έχω αγωνία για να συμβεί».
Δεν υπάρχουν σχόλια