Πήρε πιο λίγα από όσα έπρεπε ο Ολυμπιακός. Έχουμε τονίσει πολλές φορές ότι δεν είναι κακό να χάσει μια ομάδα ένα παιχνίδι, αρκεί να χάσει πρ...
Πήρε πιο λίγα από όσα έπρεπε ο Ολυμπιακός. Έχουμε τονίσει πολλές φορές ότι δεν είναι κακό να χάσει μια ομάδα ένα παιχνίδι, αρκεί να χάσει προσπαθώντας και να μην παραδοθεί, αυτό που λέμε αμαχητί, επειδή ο αντίπαλος είναι καλύτερος, επειδή έχει βαρύτερο όνομα, καλύτερο γήπεδο, παίζει σε προηγμένο πρωτάθλημα κλπ.
Αυτό έκανε και χθες στο emirates ο Ολυμπιακός, ο οποίος ναι μεν άργησε να ξυπνήσει ένα 20λεπτο, αλλά στη συνέχεια έκανε την Άρσεναλ να μοιάζει με μικρότερη ομάδα. Πίεσε πολύ ψηλά, με αντοχές και πολύ τρέξιμο και κανείς παίκτης του δεν υστέρησε (αν εξαιρέσει κανείς τον Μαρκάνο για τον οποίο θα πούμε στη συνέχεια) και με βεβαιότητα μπορεί να πει κανείς, ότι αδικείται από το 2-1. Του άξιζε τουλάχιστον η ισοπαλία, πράγμα το οποίο φαίνεται ακόμη και από τα στιγμιότυπα, με κορύφωση την ευκαιρία του Τζιμπούρ, αλλά και το δοκάρι του Τοροσίδη.
Μπορεί ο Βενγκέρ να είπε ότι δεν θα υποτιμήσει τον Ολυμπιακό, αλλά το έκανε και λίγο έλειψε να το πληρώσει. Γι’ αυτό αργότερα έβαλε κα τον Φαν Πέρσι στο ματς, μήπως και του βάλει το τρίτο γκολ για να καθαρίσει, αλλά τις σημαντικές ευκαιρίες τις έχανε η ομάδα του Βαλβέρδε. Είχε στο μυαλό του κυρίως το ντέρμπι του Λονδίνου με την Τότεναμ και γι’ αυτό έδειξε ανακουφισμένος που κατάφερε να περάσει το εμπόδιο του Ολυμπιακού, παίρνοντας το τρίποντο με τις πολλές απουσίες, αλλά κάνοντας και συντήρηση για το ντέρμπι που ακολουθεί.
Δεν κρύβω ότι περίμενα τον Φέισα από την αρχή. Εννοείται ότι δεν έπρεπε να παίξει ο Μακούν από το ξεκίνημα, ενώ η έκπληξη την οποία πλήρωσε ο Ισπανός τεχνικός ήταν το να αφήσει έξω τον Αβραάμ και να επιμείνει στην επιλογή του, τον Μαρκάνο, στο οποίο οφείλονται και τα δύο γκολ, ενώ παραλίγο να έτρωγε και τρίτο εξαιτίας του Ισπανού αμυντικού. Αλλού πατούσε κι αλλού βρισκόταν ο παρτενέρ του Μέλμπεργκ, την ώρα που όλη ξέρουμε πόσο άψογη είναι η συνεργασία του Σουηδού με τον Παπαδόπουλο. Είμαι σίγουρος ότι το τσαφ στο πρώτο γκολ, (μην πω και στο δεύτερο) δεν θα το έκανε ο Αβραάμ και θα έστελνε την μπάλα έξω από το γήπεδο, απομακρύνοντάς την από την περιοχή, χωρίς να γίνει «μάγκας» ένας μέτριος προς το παρών παίκτης, όπως ο Τσαμπερλέιν…
Τελικά, είναι σίγουρο ότι ο Κοστάντζο θα μας απασχολεί σχεδόν παιχνίδι με παιχνίδι για τον Ολυμπιακό. Αυτό είναι δείγμα του πόσο δύσκολο είναι να αντικαταστήσεις έναν παίκτη όπως ο Νικοπολίδης. Αλλά κατά τη γνώμη μου χθες, δεν φταίει σε κάποιο από τα γκολ. Τα λάθη είναι του Μαρκάνο, παρά το ότι δέχεται το δεύτερο πάλι σε κλειστή γωνία. Και δεν του δίνω άλλοθι λόγω των αποκρούσεων στα σου του Τσαμπερλέιν και του Αρσάβιν, γιατί μέχρι κι εγώ τα έπιανα. Του το δίνω, διότι σε ένα παιχνίδι αποδοκιμάστηκε επειδή δεν βιαζόταν και σε ένα άλλο επειδή δεν μπόρεσε να διορθώσει λάθος που προήλθε από την άμυνά του! Ειδικά τον «τέρμα», δεν πρέπει να τον κρίνουμε μετά από 4-5 παιχνίδια!
Κλείνοντας, οφείλω να πω ότι η εμφάνιση του Μιραλάς ήταν πολύ καλή, παίζοντας και για «μάτια» ανθρώπων στο νησί. Ίσως ακόμη, και η αλλαγή του να ήταν λάθος, αφού ήθελε και επίθεση και πίεση για κλεψίματα, κάτι που ο Βέλγος έκανε. Αλλά συμπεριφορές σαν κι αυτή στην αλλαγή του, ποτέ δεν μου άρεσαν κι ας έχει μαζί του τα χίλια δίκια.
Υ.Γ. Ούτε στη ΓΗΠΕΛ «κερδίζει» ο Βγενόπουλος. Τώρα μπορεί (και πρέπει) να βρει κάτι άλλο!
Αυτό έκανε και χθες στο emirates ο Ολυμπιακός, ο οποίος ναι μεν άργησε να ξυπνήσει ένα 20λεπτο, αλλά στη συνέχεια έκανε την Άρσεναλ να μοιάζει με μικρότερη ομάδα. Πίεσε πολύ ψηλά, με αντοχές και πολύ τρέξιμο και κανείς παίκτης του δεν υστέρησε (αν εξαιρέσει κανείς τον Μαρκάνο για τον οποίο θα πούμε στη συνέχεια) και με βεβαιότητα μπορεί να πει κανείς, ότι αδικείται από το 2-1. Του άξιζε τουλάχιστον η ισοπαλία, πράγμα το οποίο φαίνεται ακόμη και από τα στιγμιότυπα, με κορύφωση την ευκαιρία του Τζιμπούρ, αλλά και το δοκάρι του Τοροσίδη.
Μπορεί ο Βενγκέρ να είπε ότι δεν θα υποτιμήσει τον Ολυμπιακό, αλλά το έκανε και λίγο έλειψε να το πληρώσει. Γι’ αυτό αργότερα έβαλε κα τον Φαν Πέρσι στο ματς, μήπως και του βάλει το τρίτο γκολ για να καθαρίσει, αλλά τις σημαντικές ευκαιρίες τις έχανε η ομάδα του Βαλβέρδε. Είχε στο μυαλό του κυρίως το ντέρμπι του Λονδίνου με την Τότεναμ και γι’ αυτό έδειξε ανακουφισμένος που κατάφερε να περάσει το εμπόδιο του Ολυμπιακού, παίρνοντας το τρίποντο με τις πολλές απουσίες, αλλά κάνοντας και συντήρηση για το ντέρμπι που ακολουθεί.
Δεν κρύβω ότι περίμενα τον Φέισα από την αρχή. Εννοείται ότι δεν έπρεπε να παίξει ο Μακούν από το ξεκίνημα, ενώ η έκπληξη την οποία πλήρωσε ο Ισπανός τεχνικός ήταν το να αφήσει έξω τον Αβραάμ και να επιμείνει στην επιλογή του, τον Μαρκάνο, στο οποίο οφείλονται και τα δύο γκολ, ενώ παραλίγο να έτρωγε και τρίτο εξαιτίας του Ισπανού αμυντικού. Αλλού πατούσε κι αλλού βρισκόταν ο παρτενέρ του Μέλμπεργκ, την ώρα που όλη ξέρουμε πόσο άψογη είναι η συνεργασία του Σουηδού με τον Παπαδόπουλο. Είμαι σίγουρος ότι το τσαφ στο πρώτο γκολ, (μην πω και στο δεύτερο) δεν θα το έκανε ο Αβραάμ και θα έστελνε την μπάλα έξω από το γήπεδο, απομακρύνοντάς την από την περιοχή, χωρίς να γίνει «μάγκας» ένας μέτριος προς το παρών παίκτης, όπως ο Τσαμπερλέιν…
Τελικά, είναι σίγουρο ότι ο Κοστάντζο θα μας απασχολεί σχεδόν παιχνίδι με παιχνίδι για τον Ολυμπιακό. Αυτό είναι δείγμα του πόσο δύσκολο είναι να αντικαταστήσεις έναν παίκτη όπως ο Νικοπολίδης. Αλλά κατά τη γνώμη μου χθες, δεν φταίει σε κάποιο από τα γκολ. Τα λάθη είναι του Μαρκάνο, παρά το ότι δέχεται το δεύτερο πάλι σε κλειστή γωνία. Και δεν του δίνω άλλοθι λόγω των αποκρούσεων στα σου του Τσαμπερλέιν και του Αρσάβιν, γιατί μέχρι κι εγώ τα έπιανα. Του το δίνω, διότι σε ένα παιχνίδι αποδοκιμάστηκε επειδή δεν βιαζόταν και σε ένα άλλο επειδή δεν μπόρεσε να διορθώσει λάθος που προήλθε από την άμυνά του! Ειδικά τον «τέρμα», δεν πρέπει να τον κρίνουμε μετά από 4-5 παιχνίδια!
Κλείνοντας, οφείλω να πω ότι η εμφάνιση του Μιραλάς ήταν πολύ καλή, παίζοντας και για «μάτια» ανθρώπων στο νησί. Ίσως ακόμη, και η αλλαγή του να ήταν λάθος, αφού ήθελε και επίθεση και πίεση για κλεψίματα, κάτι που ο Βέλγος έκανε. Αλλά συμπεριφορές σαν κι αυτή στην αλλαγή του, ποτέ δεν μου άρεσαν κι ας έχει μαζί του τα χίλια δίκια.
Υ.Γ. Ούτε στη ΓΗΠΕΛ «κερδίζει» ο Βγενόπουλος. Τώρα μπορεί (και πρέπει) να βρει κάτι άλλο!
Δεν υπάρχουν σχόλια